امروز، دادگاه عالی به استدلالهای گونزالس علیه Google رسیدگی کرد، پروندهای که شامل بخش ۲۳۰ است.
نتیجه این پرونده به طور بالقوه می تواند اینترنت را تغییر دهد.
چرا؟
بخش ۲۳۰ است یک قانون فدرال که می گوید پلتفرم های فناوری در قبال پست های کاربرانشان مسئولیتی ندارند.
گونزالس در برابر Google موردی است که در آن خانواده مردی که در حمله داعش کشته شده است از گوگل شکایت کرده اند.
خانواده گونزالس استدلال میکنند که گوگل مسئول تبلیغ محتوای داعش از طریق الگوریتمهای خود است.
اگر دادگاه به نفع خانواده گونزالس رای دهد، میتواند سابقهای ایجاد کند که شرکتهای فناوری را مسئول محتوای تبلیغشده توسط الگوریتمهایشان میکند.
شرکتهای فناوری باید بیشتر روی تعدیل محتوا سرمایهگذاری کنند و الگوریتمهای جدیدی را برای شناسایی و حذف محتوای مضر ایجاد کنند که به طور بالقوه آزادی بیان و بیان را محدود میکند.
از سوی دیگر، اگر دادگاه به نفع Google رای دهد، میتواند بخش ۲۳۰ را مجدداً تأیید کند و اطمینان حاصل کند که شرکتهای فناوری همچنان از حمایت گسترده در برابر مسئولیت برخوردار هستند.
برخی از کارشناسان نگرانند که دادگاه برای صدور حکم در این زمینه به خوبی مجهز نباشد، زیرا از نظر تاریخی در دست و پنجه نرم کردن با فناوری جدید عالی نبوده است.
النا کاگان، قاضی دادگاه عالی، امروز اظهار داشت که آنها “نه کارشناس برتر اینترنت” نیستند.
“ما یک دادگاه هستیم. ما واقعاً در مورد این چیزها نمی دانیم. اینها نه کارشناس بزرگ اینترنت نیستند.”
– النا کاگان قاضی دادگاه عالی در پرونده گونزالس علیه گوگل.
این خوب است 🔥
pic.twitter.com/6y5kKEfzsV ht @HowardMortman— Alex Kantrowitz (@Kantrowitz) 22 فوریه، ۲۲ فوریه
تصمیم تابستان امسال گرفته خواهد شد. این چیزی است که ما از بحث های آغازین امروز آموختیم.
گونزالس در مقابل گوگل: استدلال شفاهی
از بحثهای آغازین امروز، قضات دیوان عالی نگران عواقب ناخواسته اجازه شکایت از وبسایتها به دلیل توصیه محتوای کاربر هستند.
از وکلای مدافع احزاب مختلف سؤالاتی درباره نحوه محافظت از محتوای بیضرر در حالی که توصیههای محتوای مضر را پاسخگو میدانند، پرسیده شد.
علاوه بر این، قضات از تأثیر چنین تصمیمی بر تک تک کاربران یوتیوب، توییتر و دیگر پلتفرمهای رسانههای اجتماعی نگران هستند.
نگرانیها این است که محدود کردن بخش ۲۳۰ میتواند منجر به موجی از شکایتها علیه وبسایتهایی شود که ادعا میکنند نقض قوانین ضد انحصار، تبعیض، افترا، و ایجاد ناراحتی عاطفی هستند.
در دفاع از Google
لیزا بلات، وکیلی که در این پرونده نماینده گوگل است، استدلال میکند که شرکتهای فناوری در قبال آنچه الگوریتمهایشان تبلیغ میکنند مسئولیتی ندارند زیرا مسئولیت انتخابها و منافع کاربران خود را بر عهده ندارند.
الگوریتمها به گونهای طراحی شدهاند که محتوا را بر اساس آنچه کاربران به دیدن آن ابراز علاقه کردهاند، نشان دهند، نه برای تبلیغ محتوای مضر یا غیرقانونی.
Google و سایر شرکتهای فناوری محتوا تولید نمیکنند یا پستهای کاربران را کنترل نمیکنند. آنها بستری را برای کاربران فراهم می کنند تا افکار، ایده ها و نظرات خود را به اشتراک بگذارند.
مسئول نگه داشتن شرکتهای فناوری در قبال محتوایی که توسط الگوریتمهایشان تبلیغ میشود، تأثیری دلخراش بر آزادی بیان و بیان خواهد داشت.
این امر شرکتهای فناوری را مجبور میکند تا در تعدیل محتوای تهاجمیتر شرکت کنند، و به طور بالقوه جریان آزاد ایدهها و اطلاعات آنلاین را محدود میکند.
این میتواند نوآوری و خلاقیت را خفه کند و ماهیت اینترنت را به عنوان فضای باز برای ارتباط و همکاری تضعیف کند.
بخش ۲۳۰ قانون نجابت ارتباطات برای محافظت از شرکتهای فناوری در برابر این مسئولیت طراحی شده است.
به اهمیت بیان آزاد و عدم امکان نظارت بر محتوای پست شده توسط میلیونها کاربر پی میبرد.
وکیل Google استدلال میکند که دادگاهها باید به این سابقه احترام بگذارند و قوانین جدیدی ایجاد نکنند که میتواند پیامدهای گستردهای برای آینده اینترنت داشته باشد.
استدلال علیه Google
اریک اشناپر، نماینده شاکیان در این پرونده، استدلال میکند که گوگل و سایر شرکتهای فناوری باید مسئول شناخته شوند زیرا میتوانند بر آنچه کاربران در پلتفرمهای خود میبینند تأثیر بگذارند.
الگوریتمها خنثی یا عینی نیستند. آنها طراحی شده اند تا تعامل را به حداکثر برسانند و کاربران را در پلتفرم نگه دارند، اغلب با تبلیغ محتوای جنجالی یا هیجان انگیز.
می توان استدلال کرد که گوگل و سایر شرکت های فناوری مسئول جلوگیری از انتشار محتوای مضر هستند.
وقتی آنها اقدام مناسبی انجام ندهند، میتوانند در انتشار محتوا شریک باشند که میتواند عواقب جدی داشته باشد.
اجازه دادن به شرکتهای فناوری برای اجتناب از مسئولیت محتوایی که توسط الگوریتمهایشان تبلیغ میشود، میتواند آنها را تشویق کند که سود را بر امنیت عمومی ترجیح دهند.
منتقدان بخش ۲۳۰ پیشنهاد میکنند که دیوان عالی نباید آن را به گونهای تفسیر کند که به شرکتهای فناوری اجازه دهد از مسئولیت خود فرار کنند.
تحلیل حقوقی متخصص: چه اتفاقی خواهد افتاد؟
ژورنال موتور جستجو با دانیل A. لیون، استاد و معاون امور آکادمیک دانشکده حقوق کالج بوستون، به دلیل نظر حقوقی خود در مورد بحث آغازین امروز.
اولین چیزی که لیون به آن اشاره میکند این است که درخواستکنندگان برای ارائه یک استدلال واضح و مختصر علیه Google تلاش کردند:
«احساس من این است که دادخواهان روز خوبی در بحث نداشتند. به نظر می رسید که آنها در تلاش برای توضیح دقیق استدلال خود هستند – که جای تعجب ندارد، زیرا استدلال آنها بارها در طول این دعوا تغییر کرده است. سطرهای متعدد سؤال نشان میدهد که قضات در تلاش هستند تا مرز بین گفتار کاربر و سخنرانی خود پلتفرم را تعیین کنند. درخواستکنندگان واقعاً به این سؤال پاسخ ندادند، و پاسخ وکیل کل (که بخش ۲۳۰ نباید هر زمانی که پلتفرم توصیهای ارائه میکند اعمال شود) هم از نظر حقوقی و هم از نظر سیاست مشکلساز است.»
لیونز خاطرنشان می کند که قاضی کلارنس توماس، مدافع محدود کردن محدوده بخش ۲۳۰، به ویژه خصمانه بود:
«از اینکه قاضی توماس چقدر خصمانه به نظر می رسد نسبت به استدلال های گونزالس تعجب کرده بودم. از سال ۲۰۱۹، او بلندترین صدای دادگاه برای رسیدگی به پرونده بخش ۲۳۰ برای محدود کردن دامنه قانون بوده است. اما به نظر میرسید که او امروز نمیتواند استدلالهای خواهانها را بپذیرد. از سوی دیگر، قاضی براون جکسون من را شگفت زده کرد که چقدر تهاجمی پس از قانون پیش رفت. او تا کنون سکوت کرده است، اما به نظر میرسد که امروز بیشترین همدردی با درخواستکنندگان را دارد.»
لیون بر این باور است که محتملترین راه پیش رو این است که دادگاه عالی بازیگران را علیه Google رد کند:
«قاضی بارت آنچه را که من گمان میکنم محتملترین مسیر رو به جلو است پیشنهاد کرد. اگر توییتر برنده پرونده همراهی شود که فردا بحث می شود، به این معنی است که میزبانی/توصیه محتوای داعش نقض قانون ضد تروریسم نیست. از آنجایی که گونزالس بر اساس همان ادعا شکایت کرد، این بدان معناست که دادگاه می تواند پرونده گونزالس را به عنوان محرمانه رد کند – زیرا خواه Google توسط بخش ۲۳۰ محافظت شود یا خیر، گونزالس در هر صورت ضرر می کند. مدتی فکر میکردم که این یک نتیجه محتمل است، و فکر میکنم با توجه به عملکرد ضعیف گونزالس امروز، این احتمال بیشتر است.»
پس باز هم، هنوز خیلی زود است که آن را صدا کنیم، لیون ادامه می دهد:
«به گفته وی، پیش بینی نتیجه یک پرونده تنها بر اساس استدلال شفاهی عاقلانه نیست. هنوز ممکن است گوگل ببازد، و حتی برنده شدن در اساس، بسته به اینکه دادگاه نظر را چقدر محدود بنویسد، خطراتی دارد. ممکن است تصمیم دادگاه روشی را تغییر دهد که پلتفرمها محتوا را به کاربران توصیه میکنند – نه فقط شرکتهای رسانههای اجتماعی مانند یوتیوب و فیسبوک، بلکه شرکتهایی مانند TripAdvisor، Yelp یا eBay. چقدر به نحوه نگارش نظر دادگاه بستگی دارد و برای پیش بینی آن خیلی زود است.»
این بحث شفاهی سه ساعته را میتوانید بهطور کامل در یوتیوب بشنوید.
تصویر ویژه: No-Mad/Shutterstock
